LitLab – het online laboratorium voor literatuuronderzoek op de middelbare school – heeft verschillende oefeningen en teksten die je helpen bij onderzoek naar klimaatliteratuur. Hier lees je wat je allemaal op de website van LitLab kunt doen.

Een zoektocht naar verbinding van de millennialgeneratie in tijden van de klimaatcrisis. In dit artikel wordt ‘Het boek van alle angsten’ van Emy Koopman besproken. In deze dystopische wereld komen je nachtmerries uit…

Eva Meijer bespreekt in het essay ‘Vuurduin’ de verschoven verhoudingen tussen de mens en de natuur en ze betoogt dat we als samenleving collectief moeten leren hopen.

In dit artikel worden twee romans besproken die veel overeenkomsten hebben; ‘KLIFI: Woede in de republiek Nederland’ van Adriaan van Dis en ‘Karina of de ondergang van Nederland’ van Wouter Godijn. De romans beloven een fictief toekomstbeeld van Nederland te schetsen en hoewel de uitwerkingen van dit toekomstbeeld verschillen, zien Van Dis en Godijn het somber in.

De Vlaamse dichter Dominique de Groen kiest voor ‘ecopoëzie’ in plaats van ‘egopoëzie’. In ‘Sticky drama’ (2019) en ‘Offerlam’ (2020) wordt de mens naar de marge geschoven om een stem te geven aan niet-menselijke organismen (degenkrab, offerlam, bacteriën) die lijden onder de destructieve macht van mens en kapitaal.

Met een boekje vol algen, kelp en wier biedt Miek Zwamborn weerstand aan de overwegend dystopische teneur in de Nederlandse klimaatliteratuur.

Klimaatliteratuur kan meer vormen aannemen dan alleen woorden. Over de rol van beeld in ‘Hoe ik een bos begon in mijn badkamer’.

Als mens zijn we geneigd vooral op de korte termijn te denken. Jan Terlouws ‘Kop uit ’t zand’ illustreert waarom de knop om moet gaan naar het langetermijndenken, voordat het te laat is.

Een artikel over de spanning tussen het anders-zijn van en identificatie met antropomorfe personages in het kinderboek Otje. Kunnen we deze spanning benutten voor een gesprek over de omgang met dieren in het echte leven? 

In ‘De Wateraap’ van Mariken Heitman leidt een zoektocht naar identiteit terug naar het moment waarop de mens voor het eerst mens werd. De roman leest als een kritiek op tegenstellingen, zowel tussen man en vrouw als tussen mens en dier.